No ohashori? No problem!

Wszyscy wiemy, że idealne kitsuke wymaga idealnego, płaskiego ohashori o długości około 8cm (czyli palca wskazującego). Tak brzmi teoria. 

Dla niewtajemniczonych przypominam, że ohashori to fałda widoczna pod obi, powstawała w trakcie podwinięcia kimona, żeby dopasować je do wzrostu noszącej je osoby. 

Tyle teorii. Jak widać na zdjęciu z katalogu Chiso (http://www.chiso.co.jp/ ) ohashori jest nieskazitelne. Tyle, że Chiso wykonuje kimona idące w tysiące dolarów, my zaś mamy zakupione na Ebayu kimono które okazuje się za krótkie (często błąd początkującego)

Czy w takim razie zwiniemy kimono i do szafy? NIE!

To fragment książki きもの入門 - きものの基本がよくわかる (ISBN 4-418-05305-0)

Zwróćcie uwagę, że traktuje on o noszeniu kimono bez ohashori. Technicznie rzecz ujmując ohashori musi być (inaczej linia kimono przy szyi się nie utrzyma), ale jest w tym wypadku ukryta. 

Kimono bez ohashori to współczesny trend, ponieważ Japonki zaczęły ponownie kierować wzrok w stronę codziennego noszenia kimono i odkryły w szafach matek prawdziwe perełki. Tylko za krótkie.

Stąd jeśli Wasze kistuke jest idealne w każdym innym wypadku (dobra szerokość kimono, dobrze zawiązany i dobrany pas, odpowiednie obuwie, ładna linia kołnierza) można sobie pozwolić na brak ohashori. Brak uchybień na innym polu pozwoli wytłumaczyć brak ohashori wyborem stylu, a nie brakiem wiedzy czy umiejętności.

Więc co zrobić, aby kimono bez ohashori nie raziło? 

Z mojego doświadczenia wynika, że wzorzyste kimona wyglądają lepiej bez ohashori, bo łatwiej ukryć fakt jej braku.Należy też zadbać, aby kimono miało odpowiednią szerokość: kimono wyraźnie za krótkie i za wąskie to już o krok za daleko. Należy niemniej przygotować się na dziwne spojrzenia purystów i mieć przygotowaną odpowiedź (lub ciętą ripostę, w zależności od preferencji). 

Wybierając kimomo pamiętajmy, że Europejkom wiele uchodzi na sucho. Kimono moze być albo za wąskie, albo za krótkie, ale nigdy na raz.

Ponadto, jeśli planujemy wyjście gdzieś, gdzie mogą być doświadczone w kitsuke Japonki lepiej dwa razy zastanowić się nad wyborem. Osobiście, jeśli miałabym np. iść na obiad w towarzystwie kogoś kto zna się na kitsuke wolałabym założyć komon, który idealnie leży, niż tsukesage które formalnie bardziej pasuje, ale leży fatalnie... 

Wszystko jest jednak kwestią preferencji 

Jak we wszystkim w życiu: nie to ładne, co ładne, ale co się komu podoba. 

Kimono-gadżety

KIMONO - GADŻETY - CZĘŚĆ I

Japończycy to jeden z tych narodów, które kochają gadżety i tendencja ta nie dotyczy tylko technologii. Gadżety wkradły się także do bardziej tradycyjnych  sfer życia, w tym tej która mnie osobiście  interesuje, a mianowicie kimono. Zapytacie jakie gadżety mogę mieć na myśli, kimono to kimono i już niewiele jest tutaj co komplikować. Otóż jest!

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że choć moje osobiste preferencje kierują się ku tradycyjnemu kitsuke, to nie można mi zarzucić, że jestem purystką. Doceniam nowinki, niebanalne stylizacje z elementami zachodnimi (Hime style), nie krytykuję noszenia kimono bez ohashori  czy noszenia kimono przez Europejki w ogóle (spróbowałabym!). Dlatego z ciekawością zerkam na wszelkie udogodnienia i dodatki mające ułatwić życie. Tylko czy faktycznie to życie ułatwiają, czy są to jedynie zbędne gadżety które wymyślili spece od marketingu by wyciągać jeny z kieszeni wielbicieli kitsuke? 

Dziś chciałabym przedstawić kilka gadżetów które posiadam i ocenić czy są niezbędne, przydatne czy tylko interesujące. Moja ocena od 1 do 5 jest oceną subiektywną, gdzie 5 oznacza "must have", a 1 że gadżet nie powala.

Obi Clips

OPIS: Małe klipsy o miękkiej, gumowanej powierzchni. Mogą być małe, około 4cm, lub większe do 6 lub więcej. Służą do utrzymania kołnierza jubanu i kimono razem podczas ubierania, mogą służyć do przytrzymani obi podczas wiązani. Używam tego gadżetu w obu przypadkach. Są bardzo wygodne, bo są dość duże i mają mocny uścisk, co pomaga przy ciężkich obi.

MOJA OCENA: **

Są tanie, ładne i w mojej opinii lepsze od klipsów do bielizny, których dotąd używałam, bo trzymają solidniej. Same klipsy bardzo się przydają, ale czy muszą to być oryginalne obi clips mam wątpliwości. Nim je dostałam, z powodzeniem radziłam sobie za pomocą gumowanych klipsów do bielizny.  

Obidome Kanagu (Obi-clip)

OPIS: Obi clip używany jest do wiązania obi oraz trzymania poduszki obimakura na odpowiedniej wysokości. Zapina sie go trzymając w miejscu warstwy obi, bez wiązania czy krzyżowania tare oraz tesaki (czyli końców obi, które zawiązuje się lub przynajmniej krzyżuje by trzymały się na miejscu).

MOJA OCENA: *****

 Przyznam, że nie wiem jak dawałam sobie radę zanim udało mi sie zakupić ten klips (no dobrze, wiem jak: gorzej). Mam europejski rozmiar 38 / 40 i zanim zrozumiałam, że najlepiej czuję się z pasami powyżej 350cm, często brakowało mi długości do ładnego otaiko. Obi clip sprawia, że nie muszę zużywać cennych dla mnie centymetrów na wiązanie i krzyżowanie końców podczas wiązania, przez co udaje mi się zawiązać obi któremu brakuje nawet kilkunastu centymetrów do długości z którą czuję się swobodnie. To ważne, bo mam co najmniej kilka pasów którym daleko do magicznych dla mnie 350cm. Łatwiej także ocenić pożądaną wysokość poduszeczki obimakura oraz uważam, że pas mniej się niszczy niż przy tradycyjnym wiązaniu. Minusem jest to, że nie nadaje się do wszystkich typów węzła, wciąż jednak jest to najbardziej udany zakup gadżetu kimono ze wszystkich.

Bywa jednak trudno do zakupienia, jednak wart zachodu. Bardzo polecam!

Poniżej: sposó zapięcia obidome kanagu na obi. Po tym kroku obi wiąże się normalnie, z użyciem obimakury i wszelkich innych akcesoriów. 

Korin Belt

OPIS: Korin belt używa sie do przytrzymywania kołnierza kimono we właściwej pozycji i kształcie litery V, jednak widziałam także sztuczkę z korin belt który pomaga utrzymać kołnierz odpowiednio nisko i odstający od karku. 

MOJA OCENA: *

 Przyznam, że nie mogę się zdecydować jednoznacznie, ale chylę sie ku opcji, że to fajny gadżet, ale daleko mu do niezbędnego. Nie każdy korin belt nadaje sie do bardzo cienkich kimono czy yukata (mam jedną yukata tak cienką że klipsy jej nie łapią). Przydaje się przy śliskich tkaninach, to prawda, bez niego poradzi sobie porządnie zawiązany i szeroki koshihimo oraz datejime. Sztuczki z kołnierzem nie sprawdzałam, ponieważ do moich jubanów doszywam od razu kawałek tasiemki która ma mi pomóc z utrzymaniem kołnierza w szachu.

Azuma Sugata

OPIS: Pomaga zawiązać obi w węzeł taiko - węzeł konstruuje się częściowo na azuma sugata

MOJA OCENA: ***

Początkowo odnosiłam się do azuma sugata sceptycznie: ot kolejny gadżet. Dopiero gdy zrozumiałam jak działa uznałam, że to więcej niż przydatne: to genialnie proste. Azuma sugata działa jak obi-ita wsunięta z tyłu pod obi, co pomaga wygładzić tył obi, od razu daje odpowiednią wysokość dla obimakura, pomaga też zawiązać obi od razu z tyłu. Oszczędza także nieco długości obi, co dla mnie jest ważne (pisałam o tym przy obi-clip). Taiko jest baradzo schludne (jeśli azuma sugata zostanie użyta prawidłowo)

Minusem jest próba zawiązania nagoya obi który ma wzór tylko w jednym konkretnym miejscu (na tare i tesaki). Sposób w jaki wiąże się obi przy azuma sugata sprawia, że wzór nie wypada tam, gdzie trzeba. Polecam do obi które mają ciągły wzór.

Tutaj mamy instrukcję: 

~ * ~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~ *~

Następnym razem: Gadżety obi w oczach innych użytkowników (czyli akcesoria których nie posiadam, a któe ocenią dla Was użytkowniczki Immortal Geisha Forums)

Rodzaje Kimono

Kimono (jap. 着物 - coś do noszenia) jest, obok samurajów, sake i japońskiego miecza katana, jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów kultury japońskiej. Ciekawe, że niemal zawsze kimono kojarzy nam się ze strojem damskim i właściwie na nim chciałabym skupić swoją uwagę ze względu na różnorodność i symbolikę tego wyjątkowego stroju.

Kimono jest ponadczasowe i uniwersalne, zachwycając zarówno jako elegancki ubiór, jak i efekt tradycyjnego rękodzieła. Zadziwiający jest sposób w jaki kimono odmienia noszącą go osobę: choć zakrywa praktycznie całe ciało, maskując jego naturalny kształt, jednocześnie dodaje gracji i tajemniczości. Jest symbolem tradycji, do  niedawna wymierającej, a która odżywa i rozwija się wraz z nowym pokoleniem młodych Japończyków, którzy odkrywają kimono i jego urok na nowo.

Historia kimona we współczesnej postaci rozpoczyna się w okresie Heian (794-1192 rok n.e.). Od tamtej pory podstawowy kształt męskiego i damskiego kimono pozostaje właściwie ten sam. Sam krój kimono jest bardzo prosty: kimono szyje się z jednej beli materiału szerokości około 36cm i długości do kilkunastu metrów, większość szwów jest szwami prostymi, bez skomplikowanych plis, zaszewek i wcięć. Stąd wysoko ceniona jest sztuka kitsuke (jap. 着付け - nosić, wkładać), czyli umiejętność eleganckiego i poprawnego włożenia kimono, doboru wszystkich elementów składowych ubioru w harmonijną całość pod względem kolorów i wzorów, które powinny odpowiadać porze roku.

Istnieje wiele rodzajów kimono, a każde jest odpowiednie na inną okazję. O rodzajach, podrodzajach i typach kimono można by napisać osobną książę, bowiem Japończycy często tworzyli kimono pasujące do więcej, niż jednej kategorii. Przybliżę jednak kilka najważniejszych typów.

Furisode (留袖)charakteryzuje się przede wszystkim bardzo długimi rękawami (nawe 110cm, zaś furisode oznacza "kołyszące się rękawy), bujnymi wzorami szczególnie na rąbku i końcach rękawów oraz dość jaskrawą kolorystką. Jest to bardzo drogie kimono, noszone na rzadkie okazje niemal wyłącznie przez młode panny.

1. Furisode, w przypadku którego skrócenie rękawów jest możliwe i nie naruszyłoby płynności wzoru. Można z niego zrobić kimono dla mężatki.

2. Wspaniały przykłady klasycznego furisode

Tomesode (留袖) słowo tomesode składa się z dwóch znaków: 袖 (sode) oznacza rękaw, 留 (tome) oznacza "ciąć". Ten rodzaju kimono w przeszłości był niczym innym jak furisode, któremu po ślubie młoda mężatka skracała rękawy. Tło jest jednobarwne, a kolorowy wzór znajduje się tylko na rąbku kimono i dziś noszą je mężatki oraz panny po 23roku życia na ważne uroczystości jak np. ślub.

Istnieją dwa typy kimona typu tomesode: kurotomesode (黒留袖, od kuro - czarny) oraz irotomesode (色留袖, gdzie iro oznacza kolor). Kurotomesdoe jest bardziej uroczyste i najczęściej noszą je np. matki państwa młodych na ślubie, podczas gdy irotomesode dalsze krewne.

Kurotomesode

Niezwykle eleganckie irotomesode z rzadko spotykanym motywem gołębi

Tsukesage (付け下げ) oraz hōmongi (訪問着) to dwa typy kimon wizytowych. Pierwsze jest odpowiednie na mniej zobowiązujące okazje i charakteryzuje się mniej rozbudowanymi wzorami na rąbku i rękawach, drugie zaś ma wzory bardziej skomplikowane i przechodzące przez szwy. Są to kimona odpowiednie na wyjścia, przyjęcia i wszelkie formalne okazje (przy czym tsukesage jest nieco mniej zobowiązujące)

Tsukesage: wyraźnie widoczne, odcinające się od tła pojedyncze elementy dekoracyjne w postaci wachlarzy

Hōmongi - wzór wyraźnie przechodzi poprzez szwy na rąbku kimono

Iromuji (色無地) to całkowicie jednokolorowe. W zależności od obi jakie mu towarzyszy może nam posłużyć na spotkanie z przyjaciółmi, jak i rodzinne przyjęcie. Zazwyczaj jednak, ze względu na stonowane barwy, wybierane jest na ceremonię herbacianą.

Iromuji gładkie, jedyną ozdobą kimono to kolor oraz nierówna powierzchnia jedwabiu tsumugi	Iromuji wydaje się tu gładkie, ale pod światło widać że jest tkane w żakardowy wzór

Komon (小紋)charakteryzuje się jednakowym wzorem na całej powierzchni tkaniny. Jest odpowiednikiem naszych codziennych ubrań, które w zależności od dodatków można założyć na wiele okazji, od zakupów w "warzywniaku" po spotkanie z przyjaciółmi w restauracji. O charakterze tego kimono decydując dodatki, jakie mu dobierzemy oraz ewentualnie wzór (im drobniejszy, tym mniej zobowiązujące kimono). Komon nie musi być wcale z wysokiej klasy jedwabiu: komon bywają wełniane, lub z jedwabi uznawanych za tańsze (noszą one nazwy omeshi i tsumugi). Współczesne kimono komon bywają także bawełniane, gdyż materiał ten jest tańszy niż jedwab. Wciąż jednak kimona te nosi się z białym kołnierze pod spodem i skarpetkami tabi.

Kimono komon w kwiaty śliwy	Kimono komon w paski
	Kimono obok to Edo Komon. Na pierwszy rzut oka przypomina jednokolorowe ale w zbliżeniu ukazuje się wzór złożony z tysięcy malutkich kropek.

Ostatnim typem ubioru jest yukata, która choć ma kształt kimono, jest odrębną kategorią ubiorów. Jest zawsze bawełniana, nigdy nie posiada poszewki i jest noszona bez spodniej warstwy nagajuban oraz bez skarpet tabi. To ubiór typowo letni, na festiwale i po domu.

Powyższe opisy z grubsza oddają różnorodność kimono jako stroju. Z grubsza, ponieważ twórcy mody bawią sie mieszaniem typów i konwencją, tworząc przeróżne typy pośrednie pomiędzy mniej formalnymi rodzajami kimono (np. tsukesage komon czy furisode komon)

Długość rękawów sugeruje furisode, a wzór: komon

To kimono to zapewne tsukesage komon: wzór jest na całym kimono, ale zagęszcza się ku dołowi.

Ja widać, kimono są między sobą niezwykle zróżnicowane. Samo kimono, proste w kroju, wymaga pewnej wiedzy i doświadczenia w jego doborze na odpowiednią okazję. Do kimono należy umiejętnie dobrać pas obi, o których następnym razem :) 

Za udostępnienie zdjęć dziękuję Flea Market Ichiroya oraz  http://ichiroya.com/